Duurzaamheidsafspraken in de levensmiddelensector: on the way to competition law proof?

Sectorbrede duurzaamheidsafspraken in de levensmiddelensector strandden in het verleden geregeld op het kartelverbod. Inmiddels biedt de wet meer ruimte en zijn Europese mededingingsautoriteiten bereid informeel mee te denken of afspraken verenigbaar zijn met het (Europese) mededingingsrecht. De afgelopen twee jaar zijn er alleen weinig duurzaamheidsafspraken voorgelegd aan Europese mededingingsautoriteiten. Waarom is dat zo en is dat terecht?

In 2030 moet er in de Europese Unie ("EU") een reductie van 55% van alle broeikasgassen zijn. In 2050 moeten landen uit de EU klimaatneutraal zijn (de uitstoot van broeikasgassen in de EU-landen als geheel moet netto nul zijn).2 Volgens de Autoriteit Consument en Markt ("ACM") moet elk bedrijf een bijdrage leveren aan het behalen van de Europese klimaatdoelen.3 Dus ook bedrijven in de levensmiddelensector. Eén manier voor bedrijven om bij te dragen aan het behalen van deze klimaatdoelen, is door middel van duurzaamheidsafspraken....

Verder in dit artikel:

1. Juridisch kader

1.1. Kartelverbod

1.2. Efficiencyverweer

1.2.1. Lid 3 en inzet ACM

1.2.2. Lid en inzet EU: nieuwe horizontale richtsnoeren

1.3. GMO-verordening en artikel 210bis

2. Nog betrekkelijk weinig praktijkvoorbeelden bij Europese mededingingsautoriteiten

2.1. Nederland – Autoriteit Consument en Markt

2.1.1. Stichting Milieukeur

2.1.2. Koffiecapsules

2.1.3. Duurzaamheidsrapportages banken

2.1.4. Thuiswinkel

2.1.5. Asfaltproducenten

2.2. België – Belgische mededingingsautoriteit

2.2.1. Leefbare lonen in de bananensector

2.3. Duitsland – Bundeskartellamt

2.3.1. Initiative Tierwohl

2.3.2. Kakaoforum

2.3.3. Euro Plant Tray

3. Waar blijven de Commissie en andere Europese mededingingsautoriteiten?

3.1. Suggesties voor meer succesvolle voorbeelden

3.2. In Nederland staat de deur bij de ACM wijd open