Dierenwelzijn in Nederland; civielrechtelijke regeling voor de ‘Kip van Morgen’
mr. J.C.M. Jochemsen-Vernooij en mr. S. van der Heul
In Nederland worden bepaalde dieren voor hun product, zoals vlees, melk of vacht gehouden. Koeien, varkens en kippen zijn voorbeelden van deze productiedieren. Voor het houden, maar ook het verzorgen, voeden en vervoeren van deze productiedieren zijn regels vastgesteld, zodat een minimaal niveau voor het dierenwelzijn wordt gegarandeerd. De boeren, die deze productiedieren houden, ook wel producenten genoemd, moeten zich aan deze regels houden. Op de naleving van deze regels, die overigens steeds door nieuwe inzichten
Artikel kopen € 79,00 excl. BTW
In plaats van abonneren kunt u dit artikel ook afzonderlijk kopen.
en mogelijkheden veranderen, wordt door de Nederlandse voedsel- en warenautoriteit (NVWA) toezicht gehouden.2 De basis voor de welzijnsregelgeving is op Europees niveau wordt gevormd in verordeningen en richtlijnen.3 De nationale wetgeving is (grotendeels) gebaseerd op deze Europese verordeningen en richtlijnen. Hieruit volgt het zogenaamde minimaal niveau waaraan voldaan dient te worden in het kader van dierenwelzijn.4 Thans is de Wet Dieren (gefaseerd) in werking getreden. Deze wet omvat een samenhangend stelsel van regels over vele aspecten van het houden van dieren en het voorkomen van dierenmishandeling. Op deze wet is een algemene maatregel van bestuur gebaseerd: het Besluit houders van dieren. Op de Wet Dieren wordt later in dit artikel teruggekomen.Dierenwelzijn is een integraal onderdeel van de bedrijfsvoering in de veehouderij. De verantwoordelijkheid voor een goed dierenwelzijn ligt primair bij de houder van het dier. Feit is echter dat de eisen die gesteld worden aan dierenwelzijn veelal grote (financiële) gevolgen hebben voor de boeren. Uit de beleidsbrief dierenwelzijn van het Ministerie van Economische Zaken blijkt dat er op dit terrein een belangrijke stap in Nederland is gezet door het bedrijfsleven. Het bedrijfsleven heeft afspraken gemaakt die het basisniveau van welzijn van varkens- en pluimvee, wier vlees bestemd is voor Nederlandse supermarkten te verhogen.5 Het betreft civielrechtelijke afspraken tussen verschillende partijen in het bedrijfsleven. Deze in die afspraken vervatte eisen zijn door het bedrijfsleven voorgesteld onder de noemer ‘Kip van Morgen’. Omdat de ‘Kip van Morgen’ een voorgenomen samenwerkingsafspraak tussen bedrijven is, dient de toelaatbaarheid ervan mededingingsrechtelijk te worden beoordeeld aan de hand van het kartelverbod. In een analyse heeft de ACM haar (informele) mening geformuleerd dat de afspraken in het kader van de ‘Kip van Morgen’ de kartelrechtelijke toets niet kunnen doorstaan.6 In dit artikel wordt ingegaan op de wettelijke minimumeisen voor het (commercieel) houden van kippen en de verdergaande standaard van de ‘Kip van Morgen’. Ook wordt de mededingingsrechtelijke analyse door het ACM van de ‘Kip van Morgen’ besproken en ons commentaar daarop. Dit artikel wordt afgesloten met hoe nu verder te gaan met de ‘Kip van Morgen’.
U heeft op dit moment geen toegang tot de volledige inhoud van dit product. U kunt alleen de inleiding en hoofdstukindeling lezen.
Wanneer u volledige toegang wenst tot alle informatie kunt u zich abonneren of inloggen als abonnee.
Verder in dit artikel:
2. Wettelijke minimumeisen voor het commercieel houden van pluimvee
3. De Kip van Morgen
4. Het kartelverbod en uitzonderingen
4.1. Kartelverbod
4.2. Uitzondering kartelverbod
5. Analyse ACM van de ‘Kip van Morgen’
6. Commentaar
6.1. Een publieke waarschuwing in plaats van een besluit
6.2. ACM weegt publieke belangen niet mee bij toets aan kartelverbod maar uitsluitend bij uitzondering
6.3. Beperkte motivering overtreding kartelverbod
6.4. De ACM past de wettelijke uitzondering (te) streng toe
