ONTWERP WET VERVREEMDING LANDBOUWGRONDEN EN AGRARISCH GRONDBELEID
G. Heida.
Op 14 december 1979 heeft de regering een ontwerp voor een wet vervreemding
landbouwgronden bij de Tweede Kamer ingediend. Het voornaamste
doel van het wetsvoorstel is de prijsstijging van landbouwgronden
onder controle te krijgen. Blijkens persberichten is de Minister van Landbouw
en Visserij van oordeel, dat het mogelijk moet zijn met het instrumentarium
van de voorgestelde wet vervreemding landbouwgronden de
prijzen van landbouwgronden met 25 a 30% te doen dalen. Het doel, de
beheersing van
Artikel kopen € 79,00 excl. BTW
In plaats van abonneren kunt u dit artikel ook afzonderlijk kopen.
de prijzen, moet worden bereikt door de vraag naar landbouwgronden
te verminderen. De regering denkt, dat de vraag naar landbouwgronden
beperkt kan worden door invoering van een landbouwkundige
toetsing. Om grond te mogen kopen voor agrarische doeleinden zal de
koper aan bepaalde eisen moeten voldoen. Deze eisen kunnen gesteld worden
aan de persoon en aan het bedrijf van de koper. Simpel gezegd: alleen
boeren zullen landbouwgrond mogen kopen.
Waarom prijsbeheersing?
De vraag rijst of het wel zo nodig is de prijsvorming van landbouwgronden
te reguleren. De regering wijst in de memorie van toelichting onder
meer op het feit, dat de prijzen van onverpachte boerderijen in acht
jaar zijn verzesvoudigd (I, 2).
De prijzen van los land zijn in dezelfde periode ongeveer vier a vijf keer
zo hoog geworden.
De enorme stijging van de prijzen kan tot allerlei ontwrichtingsverschijnselen
leiden.
In een door de wetenschappelijke bureaux van het CDA - onder voorzitterschap
van De Haan - uitgebracht rapport (bl. 15) over het agrarisch
grondbeleid worden onder meer de volgende nadelige gevolgen van de
prijsstijging opgesomd: een rendabele landbouw wordt onmogelijk, bedrijfsvergroting
wordt onbetaalbaar, het rendement van de pacht daalt met
als gevolg afbraak van het pachtareaal, de bedrijfsopvolging wordt bemoeilijkt
en de boer moet zich diep in de schulden steken.
Voordelen van de hoge prijzen zijn, volgens de CDA commissie, de
vergroting van de credietruimte en een gunstige vermogensvorming met het
oog op de oudedagsvoorziening. Deze voordelen wegen echter niet op tegen
de nadelen. De vraag of de overheid in de prijsvorming van de landbouwgronden moet ingrijpen wordt door de CDA deskundigen dan ook volmondig
met ja beantwoord (bl. 17). Ten aanzien van het vertrekpunt bestaat er
dus eensgezindheid tussen de regering en de agrarische deskundigen van
het CDA. Trouwens men hoort in het algemeen weinig kritiek op het voornemen
van de regering de prijzen van landbouwgronden te beteugelen. Dit
is niet zo'n groot wonder. Als men prijzen hoort noemen van omstreeks
ƒ 50.000,- per ha voor boerderijen en van ƒ 35.000,- tot ƒ 40.000,- voor los
land, dan behoeft men niet over veel fantasie te beschikken om zich voor te
kunnen stellen wat de gevolgen voor de landbouw zijn als de regering lijdelijk
blijft toezien.
U heeft op dit moment geen toegang tot de volledige inhoud van dit product. U kunt alleen de inleiding en hoofdstukindeling lezen.
Wanneer u volledige toegang wenst tot alle informatie kunt u zich abonneren of inloggen als abonnee.
