Reconstructiewet: de oplossing?
mr. D.W. Bruil
De tekst van een wetsontwerp voor de Reconstructiewet Concentratiegebieden is voortijdig uitgelekt (zie De Boerderij, 27 augustus 1998). Een week later gebeurde hetzelfde met het advies van de Raad van State over dit wetsvoorstel. Dit advies is, zo blijkt uit berichten in de pers, buitengewoon kritisch. De contouren van de recon-structiewet waren natuurlijk al eerder bekend. De Reconstructiewet moet het juridi-sche kader gaan bieden voor een grootscheepse ruimtelijke ingreep in de concentra-tiegebieden Oost en Zuid. Er
Artikel kopen € 79,00 excl. BTW
In plaats van abonneren kunt u dit artikel ook afzonderlijk kopen.
moeten clusters worden gevormd van ongeveer 1 miljoen varkens, met daartussen varkensvrije zones. Bedrijven moeten stoppen of worden verplaatst naar ontwikkelingszones. Het instrumentarium om dat doel te bereiken wordt voor een belangrijk deel gevormd door een (vernieuwde) herverkaveling. De in de bijlage bij de wet op te nemen Rijksuitgangpuntennota vormt het kader voor door de provincies op te stellen reconstructieplannen. Van de gelegenheid wordt gebruik gemaakt om de ecologische hoofdstructuur (EHS) te begrenzen. Er komt een geheel eigen ammoniakregiem voor concentratiegebieden, terwijl ook de stankregels worden aangepast.
De kritiek richt zich vooral op de doelstellingen. Is het wel gewenst om veel ener-gie en geld te steken in de formering van clusters en vrije zones? Zou dat werkelijk bijdragen aan de vermindering van veterinaire risico's? Is de mogelijkheid voor inen-ting nabij en is dat dan niet veel beter? Op deze en dergelijke vragen zal de regering met een onderbouwd antwoord moeten komen. En wellicht zullen de rijksuitgang-punten op onderdelen aanpassing behoeven.
Dat neemt echter niet weg dat er genoeg ruimtelijke problemen zijn die via de Reconstructiewet opgelost kunnen worden. Om een voorbeeld te nemen: de EHS. De begrenzing daarvan in het kader van een reconstructie lijkt mij een groot voordeel ten opzichte van de situatie waarbij de EHS lange tijd als een schaduw over grote delen van Nederland hangt, terwijl de rechtsgevolgen en feitelijke consequenties onduidelijk zijn. Immers: tegelijk komen allerlei juridische mogelijkheden beschik-baar - zoals herverkaveling - om de consequenties van die begrenzing op te vangen. Zonder Reconstructiewet zijn die mogelijkheden er niet. In hetzelfde licht kan het aangepaste ammoniak- en stankbeleid worden gezien.
Het grote voordeel van de Reconstructiewet lijkt me dat een individuele benade-ring mogelijk is; dit in tegenstelling tot de Herstructureringswet met haar generieke - en dus botte - maatregelen. De Reconstructiewet voorziet bovendien - ook weer in tegenstelling tot de Herstructureringswet - in volledige individuele rechtsbescherming. Alles staat of valt natuurlijk met de beschikbaarheid van financiële middelen, zowel bij de overheid (800 miljoen is te weinig) als bij het bedrijfsleven. Maar er is geen aanleiding om het instrument te verwerpen als men het met de doelstellingen niet geheel eens is. Misschien is het verstandig de Rijksuitgangspuntennota uit de wet te lichten en daar nog eens apart over te spreken. De Reconstructiewet op zich lijkt mij een uitgelezen kans voor de veehouderij om tot een goede herstructurering te komen.
U heeft op dit moment geen toegang tot de volledige inhoud van dit product. U kunt alleen de inleiding en hoofdstukindeling lezen.
Wanneer u volledige toegang wenst tot alle informatie kunt u zich abonneren of inloggen als abonnee.
