Tijdschrift voor Agrarisch Recht 1989 nr. 1

Kluiten en duiten, een korte beschouwing over de rentabiliteit van het verpachten van landbouwgrond in Nederland, 1868-1986

Prof, dr. ir. P.C. van den Noort

De financiële kant van het beleggen in landbouwgrond voor verpachting is altijd een omstreden zaak geweest. De eerste Staatscommissie voor de landbouw sprak er in haar rapport' al op diverse plaatsen over, bijvoorbeeld: 'De landbouwers trachten hun bedrijf aan de kapitalisten te betwisten, zij hebben liever kluiten dan duiten en hopen op kentering van het getij. Zij, die wat hebben, concurreren bij den aankoop. Zij, die niets hebben of althans weinig om te kopen, concurreren om

Artikel kopen € 79,00 excl. BTW

In plaats van abonneren kunt u dit artikel ook afzonderlijk kopen.

te pachten. Voor de kapitalisten geven daarom de nog te hoge koopprijzen zeer bevredigende rente". 'De netto inkomsten uit verpachten grond zijn weliswaar niet met zekerheid vast te stellen', zo vervolgde de staatscommissie, 'doch met de beschikbare gegevens is het desalniettemin mogelijk bij benadering tot uitkomsten te geraken die voldoende betrouwbaar worden geacht.' De schattingswijze die de staatscommissie daarbij toepaste houdt het volgende in: 'Vergelijkt men nu de opgegeven pacht- en koopprijssommen en vermindert men de pacht met (...) de lasten, dan komt men tot een nettoinkomen van: minder dan 2,5 pet............ 4 malen van 2,5 tot 3 pet ........... 13 " 3 tot 3,5 pet............ 14 " " 3,5 tot 4 pet............ 17 " " 4 tot 4,5 pet ........... 13 " " 4,5 tot 5 pet ........... 6 " meer dan 5 pet............ 9 " .' Deze frequentieverdeling had een gemiddelde van 3,5 a 4% met een vrij grote spreiding. Deze percentages kan men aanduiden als het 'directe rendement' van een verpachting. Het gaat nl. om het netto-inkomen dat men direct uit de pacht (of 'cash') ontvangt. Deze netto-opbrengst is vervolgens in verhouding gebracht tot de actuele marktwaarde. Dit rendementscijfer speelt nog steeds een grote rol2, hoewel de staatscommissie al uitdrukkelijk stelde dat het een benadering betrof. Het uiteindelijk gevonden gemiddelde werd vergeleken met het rendement van leningen, zoals van staatsobligaties; dat is vrij voor de hand liggend, omdat het zekere beleggingen betreft, echter met minder risico en kosten dan bij de verpachting van grond. Een tekortkoming van dit rentabiliteitscijfer valt onmiddellijk op: het schijnt te gaan om een momentopname3, terwijl een verpachting een bij uitstek lange termijnaffaire is. Dit houdt in dat er zich grote kansen op verandering van de marktwaarde of de opbrengsten zullen voordoen (zie fig. 1).

U heeft op dit moment geen toegang tot de volledige inhoud van dit product. U kunt alleen de inleiding en hoofdstukindeling lezen.

Wanneer u volledige toegang wenst tot alle informatie kunt u zich abonneren of inloggen als abonnee.


Deel deze pagina:

Nog niet beoordeeld

Bijlage(n)

  • Bijlagen zijn alleen beschikbaar voor abonnees.

Artikel informatie

Type
Artikel
Auteurs
Prof, dr. ir. P.C. van den Noort
Auteursvermelding
Ik ben auteur van dit artikel
Datum artikel
Uniek Den Hollander publicatienummer
UDH:TvAR/6243

Verder in 1989 nr.1

 Bankruptcy for the family farmer in the United States

A. INTRODUCTION American farmers have been troubled, particularly in recent years, by a frustrating combination of rising debt levels, declining land values, and uncertain commodity prices. The ...

 Kluiten en duiten, een korte beschouwing over de rentabiliteit van het verpachten van landbouwgrond in Nederland, 1868-1986

De financiële kant van het beleggen in landbouwgrond voor verpachting is altijd een omstreden zaak geweest. De eerste Staatscommissie voor de landbouw sprak er in haar rapport' al op diverse plaa...