Het nieuwe voorstel totwijziging van de Verordening inzake ratingbureaus.Haastige spoed zelden goed?
mr. J.J. Atema*
1. ‘Rating agency reformers should use scalpel, not axe’1
Op 7 december 2009 trad Verordening (EG) nr. 1060/2009 inzake ratingbureaus2 (hierna: de Verordening) in werking. De belangrijkste vernieuwingen waren onder meer (i) het registratievereiste voor ratingbureaus, beter bekend als credit rating agencies (hierna: CRA’s), (ii) de introductie van gedragsregels voor CRA’s en (iii) het door de verschillende nationale instanties uit te oefenen toezicht (in Nederland de Stichting Autoriteit Financiële Markten).3 Nog geen half jaar na inwerkingtreding
Artikel kopen € 79,00 excl. BTW
In plaats van abonneren kunt u dit artikel ook afzonderlijk kopen.
van de Verordening stelde de Europese Commissie (hierna: de Commissie) al de eerste wijzigingen voor.4 Dit eerste voorstel is, zij het in gewijzigde vorm, bij wege van Verordening (EU) nr. 513/2011 tot wijziging van Verordening (EG) nr. 1060/2009 inzake ratingbureaus5 (hierna: de Wijzigingsverordening) op 1 juni 2011 in werking getreden.
Op 15 november 2011 kwam de Commissie met nieuwe wijzigingen toen zij het Voorstel voor een Verordening tot wijziging van Verordening (EG) nr. 1060/2009 inzake ratingbureaus6 (hierna: het Voorstel) presenteerde. Het Voorstel introduceert verschillende vergaande wijzigingen in bestaande regelgeving ten aanzien van CRA’s. Tot de meest in het oog springende veranderingen die het Voorstel beoogt, behoren in elk geval (i) de roulatieregel, (ii) de verankering van civiele aansprakelijkheid, (iii) de uitbreiding van de reikwijdte van de Verordening naar ‘ratingoutlooks’ en credit ratings ten aanzien van staten7 en (iv) de verplichting voor CRA’s om nieuwe methodologieën vooraf te laten goedkeuren door de Europese Autoriteit voor effecten en markten (hierna: ESMA).
Hoewel de mogelijkheid van een tijdelijke blokkade van credit ratings ten aanzien van staten waarvoor een reddingsprogramma (‘bailout’) wordt opgesteld, uiteindelijk niet in het Voorstel terecht is gekomen, is het Voorstel alsnog met de nodige kritiek ontvangen. Met name de voorgestelde roulatieregel stuit op veel bezwaar. Op grond van deze regel mogen CRA’s na afloop van een periode van minimaal één tot maximaal zes jaar, vier jaar lang geen credit ratings meer afgeven ten aanzien van een entiteit, althans voor zover de afgifte van credit ratings voortvloeit uit een contractuele relatie. Onder andere met het oog op het grote aantal credit ratings dat ten aanzien van, bijvoorbeeld, financiële instellingen wordt afgegeven en het beperkte aantal door de financiële markten erkende CRA’s, wekt het geen verbazing dat de voorgestelde roulatieregel van verschillende kanten is bekritiseerd.
In deze bijdrage bespreek ik de achtergrond en inhoud van het Voorstel waarna ik beargumenteer dat de Commissie wellicht iets te gehaast met het Voorstel is gekomen.
In paragraaf 2 zal ik allereerst de huidige regelgeving ten aanzien van CRA’s bespreken. Om de inhoud van het Voorstel van meer kleur te voorzien, komen in paragraaf 3 enkele recente ontwikkelingen in de ratingindustrie aan bod, waaronder recente ‘downgrades’ van enkele staten. In paragraaf 4 licht ik vervolgens de achtergrond en inhoud van het Voorstel toe en plaats ik kritische kanttekeningen bij verschillende onderdelen van het Voorstel, in combinatie met enkele bezwaren van uiteenlopende instanties die publiekelijk zijn ingegaan op het Voorstel. In paragraaf 5 ten slotte kom ik terug op de vraag of de Commissie niet meer tijd had moeten nemen voor haar nieuwe voorstel.
U heeft op dit moment geen toegang tot de volledige inhoud van dit product. U kunt alleen de inleiding en hoofdstukindeling lezen.
Wanneer u volledige toegang wenst tot alle informatie kunt u zich abonneren of inloggen als abonnee.
