De bankierseed
mr. K. Van Kranenburg-Hanspians en mr. drs. J.A. Jans*
Vanwege de belangrijke functie die de financiële sector in de
reële economie vervult, heeft de kredietcrisis van 2008 zich
snel kunnen ontwikkelen tot een maatschappelijke crisis. De
oorzaken van deze maatschappelijke crisis worden veelal
toegedicht aan een gebrekkige bedrijfscultuur en onethisch
gedrag bij de verschillende ondernemingen die in de financiële
sector werkzaam zijn. Hierdoor heeft de reputatie van de
financiële sector, en met name de bancaire sector, de afgelopen
jaren een flinke deuk opgelopen. Zo
Artikel kopen € 79,00 excl. BTW
In plaats van abonneren kunt u dit artikel ook afzonderlijk kopen.
blijkt onder meer
uit de evaluatie van de Monitoring Commissie Code Banken
dat, ondanks de inspanningen van de afgelopen jaren om het
vertrouwen te herstellen, de reputatie van banken blijft verslechteren.
1
Het gezegde ‘vertrouwen komt te voet en gaat te paard’
geldt zonder meer voor de financiële sector. In de maatschappij
overheerst nog steeds het sentiment dat in deze sector
weinig vooruitgang is geboekt naar herstel van vertrouwen.
Daarom nam de politiek het op zich maatregelen te
introduceren om het vertrouwen in de financiële sector te
herstellen. In dit artikel zoomen wij in op de ‘oplossing’ die
de Minister van Financiën (hierna: de minister) voor de beoogde
gedragswijziging en cultuuromslag voor het herstel
van vertrouwen binnen de sector bedacht heeft: de bankierseed.
Het afleggen daarvan zou mede moeten leiden tot een
bewustwording op individueel niveau van maatschappelijke
verantwoordelijkheid.
In dit artikel staan wij stil bij de wettelijke inbedding van de
bankierseed, het beoogde doel en de inhoud daarvan. Daarbij
wordt gekeken welke rol voor de werkgever die onder
toezicht staat van de Autoriteit Financiële Markten (hierna:
AFM) of De Nederlandsche Bank (hierna: DNB) in het
licht van de bankierseed is weggelegd. Tegelijkertijd ontkomen
(ook) wij er niet aan uit te spreken dat de bankierseed
een sterk symbolisch karakter heeft en daarmee past in de
tijdsgeest waarin men lijkt te denken dat het uitspreken van
een bezwering verder (al dan niet: financieel) leed kan voorkomen.
Indien dat laatste onverhoopt niet het geval blijkt te
zijn, gaat men naarstig op zoek naar mogelijkheden en middelen
om veroorzakers van leed individueel te ‘straffen’. De
vraag in hoeverre dat laatste mogelijk is binnen de bestaande
wettelijke kaders en jurisprudentie lijkt niet vaak te worden
gesteld.
In dit artikel gaan wij ten slotte in op de door de minister
beoogde uitbreiding van de bankierseed per 1 januari 2015
en op de Kabinetsvisie over de Nederlandse Bankensector
waarbij geldt dat wij ons beperken tot de wijzigingen die
zien op de bankierseed.2
U heeft op dit moment geen toegang tot de volledige inhoud van dit product. U kunt alleen de inleiding en hoofdstukindeling lezen.
Wanneer u volledige toegang wenst tot alle informatie kunt u zich abonneren of inloggen als abonnee.
