Voorwoord

In de artikelen van deze NTE-aflevering is gas de rode draad .

Mr. dr. Daisy Tempelman geeft een heldere inkijk in de relevante wet- en regelgeving over gaskwaliteit en in de aanleiding voor discussie over dit onderwerp, zoals de splitsing van Gasunie en de aanwijzing van GTS als netbeheerder en de toenemende invoeding van LNG en biogas. Uit haar bijdrage komt naar voren dat gaskwaliteit, oftewel de samenstelling van gas, niet alleen relevant is voor de veiligheid van transport en eindgebruik van gas. Gaskwaliteit is ook de bepalende factor voor het vaststellen van het volume van gas dat wordt ingevoed of getransporteerd.

Het tweede artikel betreft de aardbevingsproblematiek van de gaswinning in Groningen. Prof. mr. dr. Albert Verheij bespreekt de uitspraak van rechtbank Noord-Nederland van 1 maart jl. waarin voor recht is verklaard dat de NAM jegens meer dan honderd Groningers aansprakelijk is voor vermogensschade en immateriële schade veroorzaakt door aardbevingen als gevolg van gaswinning. Meer in het bijzonder onderzoekt hij het oordeel van de rechtbank dat het beding tot finale kwijtschelding in de vaststellingsovereenkomst tussen de NAM en de Groningers hieraan niet in de weg stond. De auteur komt tot de slotsom dat de gronden waarop de rechtbank haar uitspraak baseert in lijn zijn met de door hem aangehaalde rechtspraak.

In hetzelfde vonnis heeft de rechtbank ook geoordeeld dat de Staat over de periode 22 januari 2013 en 18 november 2015 onvoldoende invulling heeft gegeven aan zijn zorgplicht uit hoofde van art. 6:162 BW en onrechtmatig heeft gehandeld jegens de betreffende Groningers. De Minister van Economische Zaken heeft in een brief aan de Tweede Kamer van 19 april 2017 zijn visie uiteengezet dat de rechtbank met de kennis van nu geoordeeld heeft dat de Minister in 2013 anders had moeten handelen. In de optiek van de Minister had de maatstaf moeten zijn of hij met de kennis van destijds in redelijkheid kon handelen zoals hij toen gedaan heeft. De Minister heeft daarbij echter te kennen gegeven dat hij besloten heeft af te zien van het instellen van hoger beroep tegen dit vonnis omdat hij zich ervan bewust was dat: ‘het voorleggen van dit vonnis aan één of meer hogere instanties een langjarige schaduw zal werpen over de totstandkoming van het door mij gewenste vertrouwensherstel.’

De NAM heeft op 5 mei jl. bekend gemaakt dat zij wel hoger beroep aantekent tegen het vonnis, omdat de uitspraak ‘ juridisch gezien verduidelijking verdient.’

Daarmee is duidelijk dat over dit onderwerp, waarbij in de NTE-special over ‘Schade door olie- en gaswinning’ (NTE 2016, 2/3) al uitvoerig is stil gestaan, het laatste woord in NTE nog niet is geschreven.

Namens de redactie,

Michelle de Rijke