Green is good!

Greed is good, zo leerde ons Gordon Gekko in de Amerikaanse filmklassieker Wallstreet (1987). Sindsdien is er het nodige veranderd. Niet alleen klimaatspijbelaars zetten zich in voor een groenere samenleving, ook de financiële sector moet zijn steentje bijdragen. Dat althans vindt de Europese Commissie, die in maart vorig jaar haar Sustainable Finance Action Plan lanceerde.

De Europese Commissie wijst erop dat we in toenemende mate worden geconfronteerd met de gevolgen van klimaatverandering en uitputting van natuurlijke hulpbronnen. De Commissie wil daarom dat er meer geïnvesteerd word in groene bedrijven en producten. Omdat de financiële sector als intermediair fungeert tussen vragers en aanbieders van kapitaal, heeft zij in deze groene transitie volgens de Commissie een sleutelrol te vervullen.

Maar wanneer is een product of bedrijf groen? Daar zullen we het eerst over eens moeten worden. Het is daarom goed dat de Commissie de invoering van een EU-classificatiesysteem - of taxonomie - voor duurzame activiteiten als topprioriteit aanmerkt.

Op 24 mei 2018 presenteerde de Commissie een concept-verordening die uniforme criteria bevat om te bepalen of een economische activiteit ecologisch duurzaam is. Op een later moment, op basis van technisch advies van experts, zullen de daadwerkelijke activiteiten geïdentificeerd worden die als duurzaam kunnen worden bestempeld.

De volgende stap is dat er EU-normen en -labels voor duurzame financiële producten worden vastgesteld. Hierdoor zullen vragers er aanbieders van groen kapitaal elkaar gemakkelijker kunnen vinden. De markt voor vraag en aanbod van groen kapitaal lijkt inderdaad nog wel voor forse verbetering vatbaar. De Commissie geeft als voorbeeld groene obligaties, waarmee bedrijven, banken en overheidsorganisaties geld van investeerders kunnen lenen om groene projecten, activa of bedrijfsactiviteiten te financieren of te herfinancieren. Ofschoon de markt voor groene obligaties snel groeit, is deze nog steeds goed voor minder dan 1% van de totale uitstaande obligaties wereldwijd.

Groene labels voor financiële producten kunnen vooral nuttig zijn voor particuliere beleggers. Volgens de Commissie blijkt uit enquêtes dat zij in toenemende mate willen dat hun investeringen rekening houden met klimaat-, milieu- en sociale overwegingen. Het ontbreken van groene labels voor financiële producten kan er toe leiden dat beleggers hun geld niet investeren in duurzame activiteiten.

Een eerste concrete stap is dat een groep experts in opdracht van de Commissie medio dit jaar een voorstel doet voor een EU-norm voor groene obligaties. Binnen dezelfde termijn zal de Commissie in het kader van de Prospectusverordening de inhoud van het prospectus voor emissies van groene obligaties vaststellen.

Ik hoop van harte dat deze en andere initiatieven van de Europese Commissie zullen bijdragen aan een groenere samenleving. En wellicht zingen we dan straks in koor: Green is good. Green is right. Green works.