Elf jaar melkquotumrechtspraak
mr. D.L. Rodrigues Lopes
In deze bijdrage bespreek dan wel vermeld ik vrijwel alle melkquotumjurisprudentie,
voor zover tevens een pachter en dus ook een verpachter in het spel zijn.
De superheffing, een administratieve sanctie, werd in Brussel ontwikkeld om de
overproductie van melk tegen te gaan. De eerste reactie op dergelijke maatregelen is
zo veel mogelijk aan de gevolgen ervan te ontkomen.
Het quotum heeft geleid tot opvallend veel rechtspraak. Vertonen de Beschikkingen
superheffing, inmiddels Regeling, een aantal vacua,
Artikel kopen € 79,00 excl. BTW
In plaats van abonneren kunt u dit artikel ook afzonderlijk kopen.
de voornaamste oorzaak van
de vloed aan rechtspraak ligt toch in de financiële belangen van partijen. Denken we,
vrij conservatief, aan anderhalf à twee koeien per ha en aan 5000 liter melkopbrengst
per koe per jaar, dan ligt bij een notering van ƒ 2,65 à ƒ 4,00 per kilogram de waarde
van het quotum reeds in de orde van de helft van die van het weiland.
Het quotum heeft dus, evenals het weiland, een marktwaarde, in ons land hoog als
gevolg van marktfactoren. Voorheen werd een weiland gewoon als weiland gebruikt;
de boer weidde er zijn koeien. Thans heeft die boer een kostbaar productierecht, het
recht om melk te produceren. Het gaat alleen om melk. Het weiden van slachtvee, in
het kader van vleesproductie dus, en van schapen en geiten, in het kader van de productie
van wol of van kaas, geschiedt als vanouds. Wel kan men zich een vleesquotum,
een wolquotum of een geiten- of schapenmelkquotum voorstellen, zo als administratieve
maatregel wanneer zich in die respectieve sectoren overproductie zou
voordoen. Men krijgt uit Brussel echter inmiddels de indruk dat het melkquotum zijn
langste tijd gehad heeft.
U heeft op dit moment geen toegang tot de volledige inhoud van dit product. U kunt alleen de inleiding en hoofdstukindeling lezen.
Wanneer u volledige toegang wenst tot alle informatie kunt u zich abonneren of inloggen als abonnee.
