Een analyse van hetbestaansrecht van het recht van erfpacht
mr. R. de Vries*
Felicitaties pleegt men – los van op verjaardagen en andere jubilea – te krijgen als men een mooi resultaat heeft behaald: een promotie, een gewonnen zaak, een publicatie met een hoog wetenschappelijk gehalte. Opmerkelijk was dan ook de felicitatie die ik recent aantrof op de website van de Nederlandse Vereniging van Erfpachters (hierna: NLVE): ‘Mede door de inspanningen van de Vereniging van Erfpachters Groningen heeft de gemeente Groningen eind vorig jaar besloten de gemeentelijke erfpacht
Artikel kopen € 79,00 excl. BTW
In plaats van abonneren kunt u dit artikel ook afzonderlijk kopen.
in de binnenstad af te schaffen. (…) De NLVE feliciteert haar lid met het behaalde succes!’1 Heeft het erfpachtrecht, dat op dit moment nog een veelvoorkomend fenomeen is,2 inderdaad zo weinig bestaansrecht (meer) dat het afschaffen van het gebruik daarvan in een bepaalde stad een dergelijke (publieke) felicitatie waard is?
Alvorens een oordeel te kunnen geven over de wenselijkheid van het behoud van een bepaalde juridische figuur, in dit geval het recht van erfpacht, is enig inzicht hierin vereist. Ik zal hierna dientengevolge eerst kort stilstaan bij het erfpachtrecht zelf en de verhouding van dit recht tot het meest op haar gelijkende beperkte recht, het opstalrecht. Vervolgens zal ik een aantal belangrijke voor- en nadelen van het erfpachtrecht de revue laten passeren. Tot slot zal ik concluderen dat het erfpachtrecht, dat ooit is ontstaan ‘als een middel om de ontginning van woeste gronden te bevorderen’,3 thans nog bestaansrecht heeft. Op diverse plekken zal ik een vergelijking maken met het huurrecht.4
U heeft op dit moment geen toegang tot de volledige inhoud van dit product. U kunt alleen de inleiding en hoofdstukindeling lezen.
Wanneer u volledige toegang wenst tot alle informatie kunt u zich abonneren of inloggen als abonnee.
