Het opruimen van drugsafval in het buitengebied

1. Aanleiding

Het illegaal dumpen van drugsafval is al langere tijd een bekend probleem in Nederland. Met name in de natuurgebieden in het zuiden en het oosten van Nederland wordt drugsafval gedumpt. Het aantal dumpingen neemt alleen maar toe en steeds vaker wordt drugsafval ook gedumpt in bewoonde gebieden. Drugsafval wordt regelmatig aangetroffen bij afvalcontainers en bij flatgebouwen of in autobusjes die in een woonwijk zijn achtergelaten en in brand zijn gestoken.

Gemeenten ruimen het drugsafval vaak direct op wegens het acute gevaar voor mens, dier en milieu. De gassen die kunnen vrijkomen zijn (zeer) giftig en de bodem raakt (ernstig) verontreinigd als de stoffen de grond insijpelen. De vraag waarvoor gemeenten zich gesteld zien is voor wiens rekening en risico de kosten van het opruimen moeten komen. Uiteraard zouden de kosten verhaald moeten worden op de dader, maar die is in de meeste gevallen onvindbaar. Wie blijven er dan nog over: de overheid en de eig...

Verder in dit artikel:

1. Aanleiding

2. De belangrijkste handhavingsinstrumenten en handhavingsgrondslagen bij het opruimen van illegaal gedumpt drugsafval

3. De uitspraak van de Afdeling van 27 februari 2019: de grondeigenaar die van niets wist, draait niet op voor de kosten van bestuursdwang

4. De uitspraak van de Afdeling van 6 mei 2015: Art. 13 Wbb is niet van toepassing als de grondeigenaar niet betrokken was bij het gedumpte drugsafval

5. De uitspraak van de Afdeling van 26 juni 2019: toerekening van niet-handelen wegens aanvaarden aanmerkelijke kans op overtreding

6. Afronding