De Apple zaak: is ‘tax planning’ een staatssteunprobleem?

Sinds 2014 heeft de Europese Commissie (hierna: ‘de Commissie’) meerdere onderzoeken geopend naar fiscale rulings waarin diverse lidstaten zoals Ierland, Nederland, Luxemburg en België aan multinationals vooraf zekerheid gaven over de fiscale behandeling van dochtervennootschappen in die landen.2

Op 30 augustus 2016 zond de Commissie een schokgolf door niet alleen de staatssteunpraktijk, maar ook de fiscale wereld, door Ierland te gelasten een recordbedrag van EUR 13 miljard aan onrechtmatige staatssteun terug te vorderen van Apple.3 Een kleine vier jaar later, op 15 juli 2020, wees het Gerecht een van zijn meest spectaculaire staatssteunarresten tot nog toe, door de Commissie beschikking in haar geheel te vernietigen.4 Inmiddels heeft de Commissie hiertegen een hogere voorziening ingesteld bij het Hof van Justitie van de EU.5

In deze bijdrage zal ik dit arrest van het Gerecht bespreken, waarbij ik dieper wil ingaan op de achtergrond van de

U heeft op dit moment geen toegang tot de volledige inhoud van dit product. U kunt alleen de inleiding en hoofdstukindeling lezen.

Wanneer u volledige toegang wenst tot alle informatie kunt u zich abonneren of inloggen als abonnee.

Verder in dit artikel:

1. Het Amerikaanse perspectief

2. Het Europese perspectief

3. De mismatch tussen de VS en Europa

4. De fiscale structuur van Apple en de Ierse fiscale rulings

5. De ‘exclusion approach’ van de Commissie

6. De toetsing van de rulings aan het Ierse referentiekader