Knelpunten bij vertaling van wetgeving met betrekking tot proliferatiefinanciering bij een financiële instelling
mr.drs. A.D. Pije en drs. P.L. van de Kasteele*
Financiële Instellingen (hierna: FI’s) worden in steeds hogere
mate blootgesteld aan significante risico’s bij het voorzien en
leveren van diensten, producten en het faciliteren van transacties
die mogelijk een overtreding van export controle wetgeving
met zich mee brengen. Mogelijke risico’s zijn operationele
verliezen, ingrepen van toezichthouders (zoals een last
onder dwangsom), boetes, schade aan reputatie, mogelijke
strafrechtelijke vervolging van leidinggevenden en medewerkers
van FI’s en in het uiterste geval mogelijk verlies van de
(bank)vergunning.
Al
Artikel kopen € 79,00 excl. BTW
In plaats van abonneren kunt u dit artikel ook afzonderlijk kopen.
sinds 2000 worden FI’s door middel van wet- en regelgeving
ingezet om de verspreiding en fabricage van proliferatie
gevoelige goederen te voorkomen. Proliferatie betekent de
verspreiding, ontwikkeling en productie van massavernietigingswapens.
Deze zijn chemisch (bijvoorbeeld gifgassen),
biologisch (bijvoorbeeld natuurlijke gifstoffen en antrax) of
nucleair (stralingswapens en kernwapens) van aard. Vooral
de laatste categorie mag zich op internationale aandacht verheugen.
Hiernaast wordt onder proliferatie verstaan het ontwikkelen
of verwerven van ‘overbrengingsmiddelen’ voor dit
soort wapens, zoals ballistische raketten, kruisvluchtwapens
en onbemande vliegtuigen.
Door middel van wet- en regelgeving wordt een FI feitelijk
als een verlengde arm van de overheid gebruikt in de strijd
tegen bovengenoemde zaken. Aan het tegengaan van het
witwassen van gelden liggen logischerwijs wettelijke verplichtingen
ten grondslag, aangezien FI’s het middel bij uitstek
zijn om uit criminele handelingen verkregen gelden in het
reguliere financiële systeem te laten verdwijnen. Door deze
handeling wordt de schijn van legitimiteit verkregen. In de
bestrijding van proliferatie is de rol van de bank minder duidelijk.
De vraag rijst in hoeverre FI’s nu daadwerkelijk in staat zijn om financiering van goederen die zouden kunnen
dienen voor productie van massavernietigingswapens tegen
te houden. Het 9/11 rapport van de Amerikaanse overheid
heeft duidelijk aangetoond dat zelfs met de huidige kennis
van financieringspatronen demeeste geldstromen naarmogelijke
terroristen niet als verdacht gekwalificeerd zouden kunnen
worden.
In het bijzonder ten aanzien van de zogenaamde ‘dual use’
goederen’1 is er veel onduidelijkheid gerezen ten aanzien van
de rol van de FI. Hoe dienen FI’s om te gaan met enerzijds
de door wetgever opgelegde verplichting omdual use transacties
te detecteren, en anderzijds de vraag hoe deze verplichting
zich verhoudt tot de hiervoor benodigde technisch inhoudelijke
kennis en praktische inspanning bij het personeel van
FI’s om deze verplichting te realiseren. In dit artikel proberen
wij een overzicht te geven van de knelpunten waarmee FI’s
zich geconfronteerd zien bij de aan hen door overheid en supranationale
wetgeving opgelegde taak. Ten slotte doen wij
suggesties om deze knelpunten op te lossen.
U heeft op dit moment geen toegang tot de volledige inhoud van dit product. U kunt alleen de inleiding en hoofdstukindeling lezen.
Wanneer u volledige toegang wenst tot alle informatie kunt u zich abonneren of inloggen als abonnee.
