Hans Beckman 5 december 1944 – 5 december 2021

Founding Father van het Nederlandse jaarrekeningenrecht

Op 5 december 2021 overleed, toch nog onverwacht, de jurist en bedrijfseconoom Hans Beckman, die zowel als wetenschapper en als praktijkbeoefenaar het jaarrekeningenrecht in Nederland als geen ander bestudeerd heeft, onder de aandacht gebracht heeft en mede heeft vormgegeven.

Ieder die met hem gewerkt heeft zal willen getuigen van zijn precisie bij analyses van vraagstukken op het vakgebied waarmee hij zich bezighield. Die precisie kwam ook tot uitdrukking in zijn geschriften die daardoor voor 'niet-ingewijden' soms wat moeilijk benaderbaar waren. In gesprekken, lezingen en colleges kon hij met vuur en overtuiging zijn opvattingen uiteenzetten en verdedigen. Daarbij zijn tegenstanders niet veel ruimte latend voor afwijkende analyses van de problemen. Hans beschikte bij zijn werk over een formidabel geheugen. In vele contacten die ik gedurende tientallen jaren met hem had, heb ik slechts een keer meegemaakt dat hij aan mij moest vragen waar iets te vinden was terwijl omgekeerd het zo was dat als ik na vele pogingen iets te achterhalen ten einde raad Hans raadpleegde, hij vrijwel altijd onmiddellijk kon aangeven waar in de bronnen het antwoord te vinden kon zijn.

Veel van zijn gedachten over het jaarrekeningenrecht, die in zijn omvangrijk oeuvre tot uiting komen, zijn de grondslag geworden voor bestaande opvattingen met betrekking tot wat rechtens is in het jaarrekeningenrecht en het ondernemingsrecht. Dit gaat van zijn diepgravende analyse van artikel 2:403 BW in zijn zeer omvangrijke proefschrift "De jaarrekeningvrijstelling voor afhankelijke groepsmaatschappijen" dat hij in 1995 in Groningen verdedigde, tot bijvoorbeeld een, in mijn ogen bijzonder fraai, artikel "Economische beschikkingsmacht: Grondslag voor vermogensverantwoording en winstneming" in het MAB in 1988. Trots was hij ook op zijn laatste door hem geschreven standaardwerk met de voor zijn precisie kenmerkende titel "Hoofdlijnen van het jaarrekeningenrecht in Nederland", waar andere auteurs waarschijnlijk bij een dergelijke omvangrijke uitgave zouden hebben gekozen voor de titel "Alles over het Nederlandse jaarrekeningenrecht". Overigens moet hierbij aangetekend worden dat het noemen van slechts drie publicaties uit de meer dan waarschijnlijk 700 publicaties die op zijn naam staan geen recht doet aan de veelheid van onderwerpen waarmee hij zich bezighield.

Naast bewondering voor zijn werklust, die ook tot uitdrukking kwam in de dagen (en nachten) die hij aan zijn vak besteedde was Hans bovenal ook een aardig mens. Hij was altijd bereid mensen die een beroep op zijn kennis en kunde deden te helpen. Velen die met hem werkten werden vrienden en vriendinnen en weten hoe trouw en attent hij was in die vriendschap. Velen zijn dan ook schatplichtig aan zijn nalatenschap die op zijn vak zeer aanzienlijk is.

Met Hans is een markante 'Founding Father' van het jaarrekeningenrecht in Nederland en een groot ondernemingsrechtwetenschapper heengegaan maar bovenal een mooi mens.