Zelfregulering: een goed en betrouwbaar alternatief voor publieke regulering
mr. H.L. de Boer en mr. R.M.L.A. Martius
De financiële markt wordt beheerst door een groot aantal wetten en regels. Internationale verdragen, Europese richtlijnen, wetten, regels, AMvB’s, ministeriële regelingen en ga zo maar door. De afgelopen jaren heeft de verzekeringsbranche een vloed aan nieuwe en aangescherpte regels op zich zien afkomen, waarvan de aanleiding grotendeels is gelegen in de kredietcrisis. Dat de regels moesten worden aangescherpt, staat in onze ogen buiten kijf, maar niet op alle gebieden is het noodzakelijk en wenselijk dat de
Artikel kopen € 79,00 excl. BTW
In plaats van abonneren kunt u dit artikel ook afzonderlijk kopen.
overheid actief en direct in de markt ingrijpt met publieke regulering. Als het gaat om het goed laten werken van de markt en het stimuleren van klantgericht denken, dan kan de verzekeringsbranche dat heel goed zelf regelen. En dat gebeurt ook via zelfregulering. Het Verbond van Verzekeraars is een groot voorstander van dit fenomeen: zelfregulering stimuleert het zelfreinigende vermogen van de sector en stimuleert de branche tot het ontwikkelen en behouden van een bepaald gewenst niveau – mits je het goed organiseert. De overheid slaapt immers met één oog open: als zelfregulering niet het gewenste resultaat heeft, zijn wetten en regels de blijvende stok achter de deur. Zelfregulering is dan ook geen autonome bevoegdheid van de branche.Het Verbond heeft op grond van zijn statuten tot doel ‘de algemene en specifieke belangen van het verzekeringsbedrijf in Nederland en van de leden (verzekeraars) te behartigen en de goede naam ervan te bevorderen en in stand te houden’. Om die doelstelling te bereiken, heeft het Verbond een pakket van ruim zestig regelingen ontwikkeld die bindend zijn voor Verbondsleden en door verzekeraars zelf zijn ontwikkeld. Deze regelingen variëren van gedragscodes met regels over het verwerken van persoonsgegevens en convenanten over het vergoeden van buitengerechtelijke kosten tot overeenkomsten over het bieden van levensverzekeringsdekking aan militairen op vredes- en humanitaire operaties en protocollen over de rechten en plichten van verzekeraars en verzekerden bij het indienen van een arbeidsongeschiktheidsclaim. Onze zelfregulering is verre van vrijblijvend. We hebben de controle op de naleving van de regels en sanctionering goed geregeld. In dit artikel gaan we nader in op de belangrijke voordelen van zelfregulering van de branche en de wijze waarop wij de organisatie van onze zelfregulering hebben georganiseerd. Daarmee willen we laten zien dat zelfregulering een goed en betrouwbaar alternatief is voor publieke regulering, vooral waar het gaat om het goed laten functioneren van de markt en klantgericht denken.
U heeft op dit moment geen toegang tot de volledige inhoud van dit product. U kunt alleen de inleiding en hoofdstukindeling lezen.
Wanneer u volledige toegang wenst tot alle informatie kunt u zich abonneren of inloggen als abonnee.
Verder in dit artikel:
2. Zelfregulering kent belangrijke voordelen ten opzichte van wetgeving
3. Niet alles is in zelfregulering te vangen
4. Hoe ziet onze zelfregulering eruit?
5. Ons moreel kompas: de Gedragscode Verzekeraars
6. Governance Principes: een vreemde eend in de bijt
7. Toezicht op zelfregulering geregeld via drietrapsraket
7.1 Controle op naleving door onafhankelijke Stichting toetsing verzekeraars
7.2 Kifid: laagdrempelige en onafhankelijke geschillenbeslechter
7.3 Tuchtraad Financiële Dienstverlening vormt solide sluitstuk op controle naleving
8. Een nadere blik op tucht
9. Zelfregulering: een goed en betrouwbaar alternatief voor publieke regulering
