Over nut en noodzaak van de Principal Adverse Impact (PAI) indicatoren in de SFDR-regelgeving

De Europese Commissie en de Europese Toezichthoudende Autoriteiten zijn twee belangrijke consultaties gestart over de SFDR en de Gedelegeerde Verordening. In deze consultaties worden de PAI-indicatoren uitgebreid besproken. Dit artikel onderzoekt het nut en de noodzaak van deze indicatoren. Deze bijdrage gaat in op de vraag of de PAI-indicatoren er daadwerkelijk voor hebben gezorgd dat duurzaamheid beter meetbaar is geworden en dat zinvolle vergelijkingen mogelijk zijn tussen aanbieders en producten. Om deze vraag te beantwoorden, wordt ingegaan op de achtergrond van de PAI-indicatoren, de huidige toepassing binnen de SFDR, praktische uitwerking/discussiepunten, de voorgestelde aanpassingen ten aanzien van de Gedelegeerde Verordening en de consultatie van de SFDR.

1. Achtergrond

Het rekening houden met ESG-factoren (Environmental, Social en Governance factoren) in het beleggingsproces (ook wel ESG-integratie genoemd) is al enige tijd...

Verder in dit artikel:

1. Achtergrond

2. De Principal Adverse Impact (PAI) indicatoren: wetgeving, intentie en uitdagingen

3. PAI-indicatoren binnen de SFDR: huidige toepassing in de praktijk

4. Discussiepunten bij het hanteren van de PAI-indicatoren

4.1. PAI-indicator 7 (Biodiversiteit): Activiteiten met negatieve gevolgen voor biodiversiteitsgevoelige gebieden. De parameter geeft het aandeel beleggingen weer dat in ondernemingen zit met vestigingen/activiteiten in of bij biodiversiteitsgevoelige gebieden wanneer de activiteiten van die ondernemingen negatieve gevolgen voor die gebieden hebben

4.2. PAI-indicator 11: Ontbreken van procedures en compliance mechanismen voor het monitoren van de naleving van de beginselen van het VN Global Compact en de OESO-richtsnoeren voor multinationale ondernemingen

4.3. Tussenconclusie

5. Voorgestelde aanpassingen voor de Gedelegeerde Verordening

6. Consultatie SDFR

7. Afsluitende opmerkingen