Compliance experts en duurzaamheidsmanagers moeten meer samenwerken
mr. W.E.C. Scheepens
Laat ik beginnen met een bekentenis; ik heb me weinig flatteus uitgelaten over de compliancefunctie. Dat deed ik in het artikel ‘Duurzaam ondernemen is meer dan het afvinken van een code.’2 Daarin ging ik in op het schijnbaar toenemende belang van ‘duurzaam ondernemen’ op de agenda van grote ondernemingen en institutionele beleggers. Bij dat toenemende belang plaatste ik een kanttekening op basis van onderzoek dat ik heb uitgevoerd en dat heeft geresulteerd in het boek ‘Duurzaamheid
Artikel kopen € 79,00 excl. BTW
In plaats van abonneren kunt u dit artikel ook afzonderlijk kopen.
in de Boardroom.’3 Mijn onderzoek laat zien dat veel raden van bestuur en raden van commissarissen worstelen met de vraag of en hoe zij verduurzaming vorm kunnen geven. Veel aandacht gaat naar de zogenaamde ratings game; zorgen voor een mooie score op ranglijstjes en benchmarks. Dit zegt, zo is mijn stelling, echter niet zoveel over een daadwerkelijke transitie naar een duurzame bedrijfsvoering en economie. Die transitie is wat mij betreft gericht op het voorzien in de huidige behoeften zonder de mogelijkheden te beperken voor toekomstige generaties om in hun behoeften te voorzien (een gangbare definitie van duurzaamheid, voortkomend uit het Brundtland rapport).4 De ratings game is niet meer dan een afvinkcultuur. En nou komt het, die noemde ik in mijn artikel een ‘compliancebenadering’. Ik gaf daarbij aan dat deze tekort schiet. Het is niet mijn bedoeling de compliancefunctie tekort te doen. Ondertussen is het wel zo dat in de duurzaamheidswereld wat ik eerder – wellicht ten onrechte – omschreef als een ‘compliancehouding’ als een minimumgrens van verduurzaming wordt gezien. Tijd voor een herijking?
U heeft op dit moment geen toegang tot de volledige inhoud van dit product. U kunt alleen de inleiding en hoofdstukindeling lezen.
Wanneer u volledige toegang wenst tot alle informatie kunt u zich abonneren of inloggen als abonnee.
